Eugeniusz Otrysko urodził się we Lwowie 11 stycznia 1915 roku. Tutaj stawiał pierwsze kroki w zawodzie mechanika precyzyjnego. Na Uniwersytecie Jana Kazimierza, pracował m. in. w Istytucie prof. Weigla. Jako repatriant w 1944 roku zostawiając cały rodzinny majątek, znalazł sie w Krakowie. Tu założył rodzinę. Przez wiele lat uczył młodzież w Technikum Łączności. Na ostatnie lata już jako emeryt, przeprowadził się do Bochni. W 1998 roku wraz z żoną Anną odebrał Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie. Jako przewodnik dzieci i wnuków, do swojego ukochanego Lwowa powrócił po 57 latach w 2001 roku. Do chwili gwałtownie postępującej choroby był w pełni sprawnym Seniorem Rodu, cieszącym się z długiego życia w otoczeniu wnuków i prawnuków. Odszedł od nas 3 grudnia 2010 roku pozostawiając smutek i żal. Msza Święta żałobna odprawiona została na Cmentarzu Salwatorskim 8 grudnia 2010 o godzinie 13.00 po czym Zmarłego odprowadzono do grobowca rodzinnego.
Pan Eugeniusz pracował u mojego ojca Szczepana Trolki w Zak ładach mechaniki precyzyjnej we Lwowie, ojciec uważał Go za bardzo uzdolnionego pracownika. Po wojnie już nie współpracowali, bo mego ojca w 1945 roku zamordowali sowieci
Maria Trolka-Mokrzycowa
Szanowny Panie Eugeniuszu
Zapisał się Pan na zawsze w mojej pamięci jako człowiek niezwykły. Stawiający wartość Rodziny na pierwszym planie, żywo reagujący na wydarzenia polityczne, a zarazem pełen ciepła i szacunku dla człowieka. Bardzo pracowity, rzetelny, prawy, zorganizowany, niezwykle pedantyczny, mądry i kochający Boga, życie, kwiaty i zwierzęta. Wracam pamięcią do wycieczek w których uczestniczyłam np. do Rabki, Wadowic, Kalwarii, do lasu. Wracam pamięcią do wspólnie śpiewanych kolęd, pieśni patriotycznych, piosenek lwowskich. A to wszystko miało miejsce zaledwie parę miesięcy temu.
Ukochani przez Pana ludzie - to Rodzina, ukochane zwierzę - to pies, ostatnio Atos, ulubiony kolor - niebieski.
Wierzę, że otoczony Aniołami będzie Pan wypraszał łaski u Boga dla najbliższych. Oby każda polska rodzina mogła się szczycić takim Seniorem Rodu. Pozostanie Pan w najmilszych wspomnieniach całej mojej rodziny.
Strona KuPamięci wykorzystuje pliki cookie ("ciasteczka") w celu
zapewnienia dostępu do treści (więcej informacji).
Zmiana ustawień dotyczących przechowywania ciasteczek możliwa jest
bezpośrednio z poziomu Twojej przeglądarki.
Kliknij, aby rozpocząć odtwarzanie
